بزرگنمايي:

مازندران آنلاین - سال ها پیش تنکابن در فهرست مناطق پربازدید استان مازندران قرار داشت،اما پس از وقوع اتفاقات نادرست، ناگوار و غیرکارشناسی جایگاه این شهرستان در جذب گردشگر به شدت رو به افول رفت.
  نوروزی دیگر سپری شد و استان مازندران بار دیگر با جذب بیش از 14 میلیون گردشگر رتبه نخست جذب مسافران و گردشگران را در کشور به خود اختصاص داد، اما سهم استان و شهرهای آن از این خیل عظیم جمعیت، تنها پذیرایی رایگان از مسافرانی بود که جز رسیدن به شمال، تقریباً هیچ مقصد مشخص دیگری را در ذهن نداشتند.
شهرستان تنکابن در غرب استان مازندران نیز که در سال ‎ های گذشته به لطف تصمیمات غیرکارشناسی و نادرست مدیران شهری و شهرستانی و عدم توجه و آینده ‏نگری آنان تقریباً در آستانۀ فراموشی قرار گرفته، علی رغم برخورداری از نعمات ویژه و منحصربه ‎ فرد طبیعی و پتانسیل ‎ های بالقوۀ گردشگری، در رده شهرهای کم بازدید استان قرار گرفت و تنها وجود استعداد طبیعی و ذاتی منطقه در جنگل ‎ های دو هزار و سه هزار بود که توانست کمی از توجهات را به خود جلب و معطوف کند که این نیز مرهون گذشته و استعداد ذاتی شهرستان بوده است.
احمد غلامی کارشناس ارشد گردشگری و هتل داری  اظهار کرد:بررسی آمار حضور گردشگران در استان مازندران و تحلیل پراکندگی این جمعیت شناور نوروزی، نکات قابل تامل و مهمی را آشکار می ‎ سازد.
وی افزود: نخستین مورد تعداد بازدید از موزه ‎ های استان نسبت به تعداد جمعیت ورودی به آن است که تنها 360 هزار نفر از این موزه ‎ هادر سراسر استان بازدید کردند.
کارشناس ارشد گردشگری و هتل داری خاطرنشان کرد: همچنین پربازدیدترین نقاط استان را طبق آمار«تله‏ کابین رامسر»، «تله ‎ کابین چالوس» و «عباس ‎ آباد بهشهر» به خود اختصاص دادند.
وی افزود:برترین شهرهای استان نیز از نظر جذب گردشگر را به ترتیب بابلسر، نور، نوشهر، چالوس و رامسر تشکیل دادند که در هیچ یک از این موارد نام شهرستان تنکابن دیده نمی ‎ شود و نکته جالب در این میان حضورمقتدر همسایۀ غربی در هر دو عنوان مذکور است.
*گردشگری تنکاین قربانی سومدیریت و تصمیمات غیرکارشناسانه
غلامی یادآورشد: این آمار جالب و البته تکان دهنده در مورد تنکابن در شرایطی است که سال ‎ ها پیش از این، شهرستان تنکابن در فهرست مناطق پربازدید استان مازندران قرار داشت،اما پس از وقوع اتفاقات نادرست، ناگوار و غیرکارشناسی چون ساخت و سازهای بی ‎ رویه در ارتفاعات، تخریب جنگل و ویلاسازی، اشغال فضاهای جنگلی توسط طرح ‎ های مختلف پرورش ماهی و احداث اماکن موقت گردشگری که با کم ترین امکانات و نادرست ‎ ترین شکل ایجاد شده بودند و سرانجام مهم تر از همه، پس از ساخت کمربندی ناقص، نامناسب و نادرست شهری، جایگاه تنکابن در جذب گردشگر به شدت رو به افول رفت و امروز باید اذعان کرد که نام و نشانی از آن شهرستان بزرگ و تاریخی بجا نمانده است.
این استاد دانشگاه و فعال حوزه اکوتوریسم، مدیریت غیر اصولی را دلیل اصلی رکود گردشگر در تنکابن دانست و ا فزود:علاوه بر این اتفاقات که تمام آنان نتیجۀ تصمیمات نادرست، غیرکارشناسی و بدون برنامه مدیران پیشین شهرستانی و استانی بود، هیچ اقدام مهم و موثری در حوزه‌های دیگر گردشگری شهرستان نیز رخ نداد و شاید بتوان عنوان منفعل ‎ ترین اداره شهرستان در این سال ‎ ها را بر پیشانی اداره میراث فرهنگی و گردشگری نصب کرد.
غلامی که سابقه مدیریت دفتر جهانگردی را در سال های قبل عهده دار بود در خصوص استفاده بهینه از سواحل و روستاهای زیبای شهرستان تصریح کرد: در شرایطی که دریا نخستین و مهم ترین جاذبه گردشگری استان مازندران است، ساحل شهرستان تنکابن همچنان و پس از گذشت این سال ‎ ها در انتظار بازگشایی یک مرکز تفریحی مناسب و درخور نام شهرستان مانده است.
وی افزود:همچنین با توجه به آمار اقامت در روستاهای استان در نوروز امسال که تعداد سه میلیون و 600 هزار نفر را ثبت کرد، گردشگری روستایی و امکانات و استعدادهای این بخش در تمام این سال ‎ ها به طور کامل مورد توجه و بهره‏برداری قرار نگرفت.
* زیرساخت های گردشگری در تنکابن وجود ندارد
لیلا صدیق کارشناس و مجری تورهای گردشگری  خاطرنشان کرد: برتری غرب استان مازندران نسبت به شرق در دسترسی سریع به جنگل و دریا و نیز فراهم بودن امکان حرکت و عزیمت گردشگران از اقصی نقاط کشور به منطقه غرب استان از طریق محورهای مواصلاتی که بیشترین آمار تردد مسافران را در ایام نوروز به خود اختصاص دادند، شرایط مناسبی را جهت جذب گردشگران مهیا ساخته است.
وی افزود: اما در تنکابن کم ترین توجهی از سوی مسئولان حوزه گردشگری و مدیران ارشد شهرستانی به جذب گردشگر صورت نگرفته، چرا که مبادی و ورودی‏های شرقی و غربی شهر تنکابن کماکان پشت وعده ‎ های این سال و آن سال مدیران ادارات مختلف مانده و حتی جهت اصلاح و ترمیم محور کمربندی و ایجاد خروجی و نظایر آن، کوچک ترین قدمی توسط مسئولین ارشد ادارات شهرستان صورت نگرفت.
صدیق تنکابن را سرشار از ظرفیت های گردشگری دانست و یادآور شد: عدم وجود زیرساخت گردشگری به ویژه در زمینه تامین امکانات رفاهی برای مسافران و گردشگران، سواحل بی ‎ سروسامان و مملو از آلودگی و زباله، نبود بازارها و بازارچه‏های سنتی معتبر و مطرح با توجه به تولیدات خاص منطقه، عدم بهره ‎ برداری مناسب از ظرفیت بالقوه طبیعی، نبود جاذبه‏ها و اماکن ویژه گردشگری نظیر موزه ‎ ها، هتل ‎ ها، مجتمع های تجاری خاص و نظایر آن و نیز عدم حمایت و توجه جهت ایجاد چنین مراکزی در سال ‎ های گذشته، همچنین عدم معرفی اماکن محدود موجود و نبود متولی گردشگری به ویژه در بحث گردشگری دریایی، سبب شده تا تنکابن با داشتن پایه و توانایی در هریک از موارد فوق نتواند در این صنعت حرفی برای گفتن داشته باشد.
*توسعه و رونق گردشگری در شهرستان تنکابن نیازمند عظم و اراده مدیران ارشد شهرستان
وی با اشاره به اوضاع ناخوش گردشگری در تنکابن تجویز نسخه های عاجل و در دسترس را اقدامی ناکارآمد خواند و تاکید کرد: شاید اندک اقدامات شهرداری تنکابن در معرفی شهرستان و نیز برپایی جشن ‎ ها با مقیاسی که تاکنون برگزار شده و نیز ترویج و توسعۀ مقوله بوم ‎ گردی در منطقه، بتواند چون دارویی مُسکن دردها و کمبودهای این حوزه را التیام بخشد، اما یقیناً توسعه و رونق گردشگری در شهرستان تنکابن نیازمند عظم و اراده مدیران ارشد شهرستان و توجه ویژۀ آنان به این حوزه درآمدزا است.
صدیق در تحلیل رفتار گردشگران در شهرستان تنکابن خاطر نشان کرد: امروز سهم تنکابن از گردشگری تنها محدود به اندک مسافرانی است که نه برای اقامت چند روزه و برنامه ‎ ریزی شده، که برای گذر از منطقه و یا توقفی کوتاه وارد آن می‏شوند و علاوه بر این که تمامی مایحتاج خود را به همراه دارند و به خرید و تهیه ضروریات بسنده می ‎ کنند، بلکه ارمغانی جز ترافیک، زباله، آلودگی صوتی و غیره به همراه ندارند.
کارشناس و مجری تورهای گردشگری تصریح کرد: با توجه به عدم وجود مقاصد مشخص گردشگری در شهرستان تنکابن و حتی نبود علائم و تابلوهای راهنمای مناسب و نیز عدم وجود زیرساخت ‎ ها در این حوزه، نامی از شهرستان به ذهن نسپرده و تمایلی به بازگشت به آن نخواهند داشت.
  حال و با این شرایط، باید منتظر ماند و دید که با احوال گرفته در گردشگری تنکابن، آیا مسئولان شهرستان برای سال آینده که در چشم بهم زدنی فراخواهد رسید، برنامه و هدف مشخصی خواهند داشت، یا همچنان باید منتظر و شاهد اقدامات عاجل و موقتی آنان باشیم؟