بزرگنمايي:

مازندران آنلاین - عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور مازندران گفت: زیرساخت‌های مهار آب سطحی در مازندران وجود ندارد.
بابک مومنی در گفت و گو با ایسنا مازندران اظهار کرد: مشکل مازندران بحران آب نیست بلکه مشکل نبود متولی در این بخش و مهار آب سطحی است.
وی افزود: در افق سال 1400 تکلیف شده که مازندران باید 40 درصد آب سطحی خود را مهار کند؛ استاندار سابق مازندران در جلسه تودیع خود گفته بود که طی چهار سال گذشته دو نیم درصد افزایش مهار آب سطحی را در مازندران انجام دادیم و اگر قرار باشد هر چهار سال مهار آب سطحی در مازندران تنها دو و نیم درصد افزایش پیدا کند، در افق 1400 ما این میزان را به 15 درصد هم نمی‌توانیم برسانیم.
عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور مازندران خاطرنشان کرد: 50 درصد آب سطحی در مازندران مستقیم به دریا ریخته و در این میان بحث سدسازی نیز مطرح می‌شود اما از آن جایی که زیرساخت‌های مهار آب سطحی در استان وجود ندارد و همچنین به دلیل نزدیک بودن کوه به دریا امکان سدسازی به حداقل می‌رسد مهار 40درصد از آب های سطحی منتفی می شود.
مومنی ادامه داد: در مازندران از گذشته در مسیر حریم رود و در دشت ها آب بندان ها وجود داشته و این درایت پیشینیان را نشان می‌دهد، ما در دشت ها راهی به جز آب بندان نداریم و اکنون با مطالعه در کشورهای مترقی مشاهده می شود که وجود همین آب بندان ها از هدر رفت آب جلوگیری می کند.
وی گفت: آب بندان ها در مازندران به صورت خاکی است و تنها با یک متر دیواره سازی آن ضریب مهار آب های سطحی آب بندانهای ما دوبرابر می شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور مازندران تصریح کرد: نباید به علت کاهش تنها 10درصد نزولات جوی نسبت به میانگین 50 ساله مشکل آب داشته باشیم و اگر در حال حاضر مشکلی هم در مازندران در بخش آب وجود دارد مشکل بحران مدیریت و عدم برنامه ریزی صحیح است.
مومنی گفت: به طور مثال طرح تسطیح اراضی درمازندران که اکنون در حال اجرا است، الگوی 60 سال پیش ژاپن بوده که هنوز به طور کامل در مازندران اجرایی نشده است.
وی تصریح کرد: تنها در 50 هزار هکتار از اراضی سطح زیر کشت مازندران تسطیح انجام شده در صورتی که 150 هزار هکتار از اراضی مازندران استعداد اجرایی شدن این طرح را دارد.
عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور مازندران یادآور شد: اگر قرار است به این کندی پیش برویم 150 سال دیگر طول می‌کشد تا در باقی زمین‌های کشاورزی نیز تسطیح اراضی اتفاق بیفتد به ویژه هدر رفت در بحث آب در زمین های کشاورزی قابل جبران نیست.
وی افزود: باید درکشت زارهای مازندران سیستم های نوین و متداول را اجرا کرده و در مصرف آب به سمت سیستم های لوله ای در مصارف کشاورزی برویم.
عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور مازندران با تاکید بر این که نباید آب را در سطح زمین و کانال های خاکی بگردانیم خاطرنشان کرد: از این طریق منابع خاکی ما نیز حفظ شده و جریان انتقال آب با لوله سبب مدیریت بهره‌برداری بهینه می‌شود ولی متاسفانه تاکنون سراغ این روش‌ها نرفته ایم.
این استاد دانشگاه افزود:برای نگهداری آب های سطحی باید آب بندانها را ارتقا ساختار دهیم و دانشگاه ها باید به این سمت بروند.
وی با اشاره به این که کانال های بین مزارع باید به صورت بتنی انجام شود خاطرنشان کرد: با عدم مدیریت هم منابع آب و هم منابع خاک خود را از دست می دهیم و تمام این ها بحران مدیریت است.
مومنی با اشاره به دشت هراز گفت:دشت هراز در فصل زمستان را مشاهده کنید سر تاسر آن یک آب بندان است که بلا استفاده مانده است.
عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور مازندران با اشاره به انتقال آب دریای خزر به سمنان گفت: باید بخش‌های خود صادق باشیم به طوری که نماینده ای از استان سمنان گفت در بحث مطالعات آب انتقال آب دریای خزر در فاز 2 مطالعات هستیم در صورتی که بسیاری از نماینده های استان مازندران اعلام کردند جلوی این پروژه گرفته شده است واقعیت چیست؟
مومنی تأکید کرد: این مسائل نباید ابزار دست سیاسیون شود، این مسئله آینده زیست‌محیطی کشور و استان است.
وی افزود: حتی ممکن است با انتقال آب دریای خزر به سمنان این استان از خشکی در نیاید و اگر کار کارشناسی در حوزه انتقال آب دریای خزر انجام شده بین کارشناسان مطرح شود تا بررسی شده و به راهکار مشخص برسیم، نه اینکه بعدها در تاریخ بگویند هدایت آب از این مکان به مکان دیگر یک جنایت بود واقلیم مازندران نیز به کویرهای ایران اضافه شد.
انتهای پیام