بزرگنمايي:

پیام مازند - شما را با نقش هایی در فیلم های ترسناک آشنا می کنیم که به طور جدی بر سلامت روحی و روانی بازیگران تاثیر منفی گذاشت
وقتی کابوس جن گیر پس از اکران فیلم، برای لیندا بلر آغاز شد
فیلم های ترسناک همیشه چیزی برای ترساندن و غافلگیر کردن بیننده دارند اما شاید شما هم نیز به عنوان علاقمندان این ژانر از سینما، بعد از تماشای یک فیلم ترسناک بارها با خود فکر کرده اید که بازیگران چگونه توانسته اند با چنین نقش های آزار دهنده ی در این فیلم کنار آمده و این نقش ها را بازی کنند. در حالی که بسیاری از بازیگران آن قدر هنر داشته و به بازیگری مسلط هستند که می توانند سلامت شخصی و روحی خود را در هنگام ایفای نقش های ترسناک و شرورانه حفظ کنند اما برخی دیگر در این مهم عملکرد خوبی ندارند. از کار با کارگردانان بدرفتار و شکنجه گر تا متد اکتینگی که درست پیش نرفته، در ادامه می خواهیم شما را با نقش هایی در فیلم های ترسناک آشنا کنیم که به طور جدی بر سلامت روحی و روانی بازیگران تاثیر منفی گذاشت.
بیشتر بدانید : بهترین فیلم های ترسناک روانشناسانه قرن 21 + عکس
مالکوم مک داول در فیلم پرتقال کوکی (1971)
فیلم «پرتقال کوکی» (A Clockwork Orange) جنجالی ترین ساخته ی استنلی کوبریک به اندازه ی کافی صحنه های ترسناک و ناراحت کننده دارد که بدون شک تماشاگر را تحت تاثیر قرار خواهد اما این تاثیر روانی برای بازیگری که در این فیلم بازی کرده بسیار بیشتر بوده است.

مالکوم مک داول در فیلم پرتقال کوکی
برای صحنه ی معروف شستشوی مغزی فیلم، بازیگر نقش اصلی فیلم، به کارگردان اجازه داد که دستیاران او برای هر برداشت چشم هایش را به طرز وحشتناکی باز کنند. متاسفانه مک داول نتوانست از این صحنه بدون صدمه عبور کند و پس از پایان فیلم برداری برای مدتی با کوری موقت و شکاف در قرنیه روبرو شد. بدون شک شکنجه ی روحی که مک داول در این فیلم متحمل شد بسیار بیشتر و دردناک تر از شکنجه ی جسمی بود.
تیپی هدرن در فیلم پرندگان (1963)
در هنگام فیلم برداری صحنه های فیلم «پرندگان» (The Birds) ساخته آلفرد هیچکاک، وی به شدت تیپی هدرن، بازیگر نقش اول فیلم، را چه در صحنه های فیلم برداری و چه خارج از آن مورد آزار و اذیت قرار داد.

تیپی هدرن در فیلم پرندگان (1963)
اوج این بدرفتاری ها زمانی بود که هیچکاک به وی گفت از پرنده های مصنوعی برای ساخت صحنه ی معروف فیلم استفاده خواهد کرد اما در فیلم برداری صحنه ی معروف فیلم از پرندگان واقعی که به سمت او پرت می شدند استفاده می شود و این وضعیت یک هفته تمام ادامه داشت. وقتی که فیلم برداری این صحنه تمام شد، هدرن با صورتی زخمی، بدنی خونین و روحیه ای بسیار بد صحنه را ترک کرد و مدتی را تحت نظر پزشک بود.
لیندا بلر در فیلم جن گیر (1973)
لیندا بلر، به عنوان کودکی که در یکی از بزرگ ترین و شناخته شده ترین فیلم های ترسناک تاریخ سینما بازی کرده است، گفته است که هنوز زخم های روحی که از بازی در فیلم «جن گیر» (The Exorcist) خورده التیام نیافته اند. وی که در زمان ساخت این فیلم تنها 13 سال سن داشته می گوید که واقعاً نمی دانسته داستان فیلم چیست و در اطرافش چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است. برای او بازی در این فیلم در ابتدا ساده بود اما کابوس وی پس از اکران فیلم شروع شد. در واقع بعد از اکران فیلم در سال 1973 همواره سوال هایی تکراری در مورد جن گیری، ایمان و مذهب کاتولیک از وی پرسیده می شد که وی نه جواب را می دانست و نه برای پاسخگویی آمادگی داشت.

لیندا بلر در فیلم جن گیر (1973)
وی در این باره گفته است:
” برای من، فیلم جن گیر یک افسانه بود، من در آن موقع نمی دانستم که این موضوع با واقعیت ارتباطی دارد و به همین خاطر وقتی رسانه ها شروع به پرسیدن سوال های تکراری از من در مورد کارهای شیطان کردند، این موضوع بر فشاری که بر من وارد می شد افزود، و این موضوع برای یک نوجوان بسیار سخت و غیرقابل تحمل بود”.
میا فارو در فیلم بچه رزماری (1968)
میا فارو در هنگام بازی در اولین فیلم هالیوودی رومن پولانسکی با نام «بچه رزماری» (Rosemary’s Baby) تجربیات روحی دردناکی را تحمل کرد. فارو که یک گیاهخوار به تمام معنا بود از طرف پولانسکی مجبور شد که کبد خام مرغ بخورد و وی برای برداشت های متوالی مجبور شد بارها و بارها این کار را تکرار کند.

میا فارو در فیلم بچه رزماری (1968)
بدتر این که در هنگام فیلم برداری این فیلم، میا فارو مجبور شد که اسناد قانونی مربوط به طلاقش از فرانک سیناترا را خوانده و امضا نماید و این کار را باید در برابر چشمان تمام عوامل فیلم انجام می داد. بدون شک ترکیب این همه تجربه ی ناگوار برای فارو سخت بوده و روحیه او را خدشه دار کرده است.
جنت لَی در فیلم روانی (1960)
باز وحشت و خشونت و سوء استفاده و باز فیلمی کلاسیک از آلفرد هیچکاک. جنت لَی پس از بازی در نقش ماریون کرَین در فیلم «روانی» (Psycho) دیگر هیچگاه آن آدم سابق نشد.

جنت لَی در فیلم روانی (1960)
وی که از دیدن چهره ی خود در صحنه ی مشهور دوش گرفتن به شدت ترسیده بود دیگر از ان به بعد هرگز از دوش استفاده نمی کرد و تنها از وان حمام استفاده می نمود. فیلم «روانی» که به عنوان یکی از تاریک ترین و ترسناک ترین فیلم های تاریخ شناخته می شود نه تنها لَی بلکه دیگر عوامل فیلم و حتی خود هیچکاک را نیز تحت تاثیر قرار داد.
کایلی ریچاردز در فیلم «هالووین»
شاید امروز کایلی ریچاردز را به خاطر بازی در سریال « زنان خانه دار واقعی بورلی هیلز» (The Real Housewives of Beverly Hills) به عنوان یک زن خانه دار بشناسید اما قبل از این که وی به ستاره ی دنیای تلویزیون تبدیل شود همه او را با بازی در فیلم «هالووین» (Halloween) ساخته جان کارپنتر در سنین کودکی می شناختند.

کایلی ریچاردز در فیلم «هالووین»
ریچاردز بعد از دیدن این فیلم چنان وحشت زده شد که تا سن 15 سالگی در رختخواب همراه مادرش می خوابید و همیشه تصور می کرد که کسی پشت پرده یا زیر تخت او قایم شده است و می خواهد به او صدمه برساند. ریچاردز بعد از این تجربه ی وحشتناک دیگر هیچ گاه در فیلم های ترسناک بازی نکرد.
بازیگران فیلم کشتار با اره برقی در تگزاس (1974)
باید توبی هوپر را انسان بسیار بسیار بی رحمی دانست. وی علاوه بر این که به عنوان نویسنده و کارگردان فیلم «کشتار با اره برقی در تگزاس» (The Texas Chain Saw Massacre) باعث غش کردن و وحشت بسیاری در سینماها شد، بلکه با مخفی نگه داشتن ظاهر ترسناک بازیگر نقش مرد صورت چرمی از دیگر بازیگران آن ها را به یک باره وحشت زده کرد. وی پوست روی صورت شخصیت ترسناک و قاتل فیلم را تا لحظه ای که دوربین ها شروع به فیلم گرفتن کردند از دیگر بازیگران مخفی کرد تا واکنش آن ها بعد از دیدن صورت چرمی طبیعی باشد و البته به این مهم نیز دست یافت. گونار هانسن (بازیگر نقش صورت چرمی) گفته است که شکنجه روحی شخصیت سالی (با بازی ماریلین برنز) در سر میز شام برای او نیز دردناک بوده است.

بازیگران فیلم کشتار با اره برقی در تگزاس (1974)
وی در این باره گفته است:
” تمامی صحنه ی شام در ذهن من حک شده است و فکر می کنم که این موضوع تنها به خاطر دردناکی آن بوده است. در آن لحظه همه ما واقعاً در حال فروپاشی روحی بودیم. و ماریلین نیز به من گفت که این صحنه چقدر برای او وحشتناک و غیرقابل تحمل بوده است. این که به یک صندلی بسته شده بود و اینکه این چنین مردانی اطراف او را گرفته باشند به گفته ی او برایش غیرقابل تحمل و جانکاه بوده است. به نظر من تمام آن صحنه بدترین صحنه ی تمام فیلم بود و به نظرم همه ی ما از آن به بعد دچار کمی دیوانگی شده ایم. برنز بعدها به هانسن گفته بود:” من فکر می کردم که تو واقعاً می خواهی به من صدمه بزنی. تو نمی توانستی از پشت ماسک مسخره ات چیزی را ببینی”.
جنیفر کارپنتر در فیلم جن گیری امیلی رُز (2005)
شاید جنیفر کارپنتر با تمامی عمل های جراحی که در سریال ترسناک «دکستر» (Dexter) مشکل چندانی نداشته باشد اما بدون شک در مورد فیلم «جن گیری امیلی رُز» (The Exorcism of Emily Rose) نظر وی کاملاً متفاوت خواهد بود. وی گفته که پس از بازی در این تریلر مذهبی اتفاقات عجیبی برای وی رخ داده است برای مثال این که رادیو او چند وقت یک بار در طول شب به یک باره روشن می شد.

جنیفر کارپنتر در فیلم جن گیری امیلی رُز (2005)
وی در این باره گفته است:
” دو یا سه بار که داشتم به خواب می رفتم ناگهان رادیو خودبه خود روشن شد و تنها یک بار که صدایش خیلی بلند بود مرا به شدت ترساند”. وی تنها کسی نبود که در طول ساخت این فیلم با اتفاقات فراطبیعی روبرو می شد زیرا لارا لینی، همبازی کارپنتر در این فیلم، نیز گفته بود که در طول فیلم برداری، تلویزیون خانه او در شب بارها خود به خود روشن شده است.
جوبث ویلیامز در فیلم ارواح خبیثه (1982)
فیلم «ارواح خبیثه» (Poltergeist) به عنوان نفرین شده ترین فیلم تاریخ سینما شناخته می شود. در میان اتفاقات وحشتناکی که در سر صحنه فیلم برداری این فیلم رخ داد می توان به این داستان اشاره کرد که الوور رابینز نزدیک بود جان خود را از دست بدهد. هیثر اوروک، بازیگر جوان این فیلم، چندین سال پس از اکران این فیلم به دلیل بیماری روده ای درمان نشده درگذشت و در نهایت نیز دومینیک دان، یکی دیگر از بازیگران فیلم، نیز مدتی بعد از اکران این فیلم توسط نامزد سابقش در ورودی خانه اش به قتل رسید. جوبث ویلیامز که در این فیلم نقش مادر بچه ها ر بازی می کند وقتی که شنید استیون اسپیلبرگ قصد دارد از اسکلت واقعی انسان برای صحنه های ترسناک فیلم استفاده کند به شدت دچار وحشت شده و اتفاقاتی که بعدها در خانه اش رخ داد نیز بر این ترس افزود.

جوبث ویلیامز در فیلم ارواح خبیثه (1982)
وی گفته وقتی که شب ها خسته از فیلم برداری به آپارتمان اجاره ایش در لس آنجلس بری گشته فکر می کرده که تابلوهای روی دیوار شکلک در می آورند یا کج شده اند و این موضوع به این خاطر بوده که بازیگران فیلم در سر صحنه آن قدر ترسانده می شدند که دیگر به همه چیز حساس شده بودند. حتی ویلیامز بارها این عکس ها را از حالت کج درآورده و روز بعد باز متوجه شده بود که عکس ها بار دیگر کج شده اند. وی بعدها فهمید که وقتی هنگام خارج شدن از خانه در را با شدت می بندد قاب های درون خانه در اثر فشار باد کج می شوند اما در آن زمان وی متوجه این موضوع نشده و به شدت می ترسید.
بیشتر بدانید : بهترین فیلم های ترسناک 2018 + تصاویر
بیشتر بدانید : فیلم های ترسناک و استرس زایی که نفس ها را در سینه حبس می کند + تصاویر
بیشتر بدانید : 10 فیلم برتر ترسناک روان شناسی (+عکس)
منبع : rooziato.com