بزرگنمايي:

پیام مازند - عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور با اشاره به قطع حمایت دولت از مدارس طبیعت گفت: به دست آوردن اقتصاد پایدار نیازمند داشتن سواد اکولوژیکی است که در ایران کمتر به آن توجه می شود.
محمد درویش با بیان اینکه جامعه ما همیشه به دانشجویان خود توجه کرده و آن ها جز طبقه موثر کشورهستند، اظهار کرد: دانشجویان ثابت کردند که می توانند جنبش های خوبی را راه اندازی و هدایت کنند، یکی از راهکار هایی که بتوانیم محیط زیستی بهتر یا حرکت های اجتماعی خوب محیط زیستی را در بین مسئولین و مردم شاهد باشیم، استفاده از جامعه دانشجویی است.
وی تصریح کرد: اگر مردم بدانند که طبقه فرهیخته و دانشجویانشان فخر نفروخته و با دوچرخه تردد و از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده می کنند،تاسیس باشگاه دانشجویی حامیان محیط زیست می تواند موثر باشد.
این فعال زیست محیطی خاطرنشان کرد: دانشجویان می توانند با فرهنگ سازی مناسب محیط زیستی رقابت عجیبی که در خرید خودروها و تاخت و تازهای خیابانی وجود داشته را کاهش دهند؛ بعلاوه مشکلات آلودگی هوا، ترافیک، آلودگی صوتی، کم تحرکی و هزینه های مرتبط با آن با کمک همین قشر به راحتی قابل حل می شود.
درویش با بیان اینکه مردم وقتی بدانند دانشجویان برای مشکل آب بسیار حساس هستند،آن ها هم تلاش کرده تا به سهم خود وظایف شهروندی را در حفظ آب به درستی انجام دهند،تصریح کرد:اغلب دانشجویان مدیران آینده کشور خواهندشد بنابراین اگر در دوران دانشجویی یا قبل از آن درگیر مسائل محیط زیستی باشند می توان امیدوار بود که قوانین، مصوبه ها، آیین نامه ها و بخشنامه ها با سلیقه های مدیریتی که منجر به تخریب زمین شود، کمتر اتفاق بیافتد.
عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات جنگل و مراتع کشور افزود: فرآیند تغییر سبک زندگی و رفتار مردم بسیار پیچیده، وقت گیر و طولانی است و نباید انتظار داشت که با یک دوره 4 ساله که دانشجو در دانشگاه است، تغییرات و تحولات چشم گیری رخ دهد.
این فعال زیست محیطی با بیان اینکه سال گذشته تعداد دوچرخه سوارها از تعداد خودرو سوارها در پایتخت دانمارک بیشتر شد، شهردار آنجا طی سخنرانی اعلام کرد اگر ما به این نقطه رسیدیم حاصل یک برنامه 47 ساله بوده است، خاطرنشان کرد: 47 سال یک کشور توسعه یافته جهان از مهد کودک ها تا هنرمندان و دانشجویان و اقشار مختلف جامعه فرهنگسازی کرده تا استفاده از خودرو کاهش یابد.
درویش با اشاره به اینکه وقتی در کشور توسعه یافته جهان این مدت زمان برده تا این فرهیختگی و وارستگی اتفاق بیافتد پس ما نباید انتظار معجزه داشته باشیم، افزود: وضعیت محیط زیستی ما بسیار اسفناک بوده و در برخی از زمینه ها مانند فرونشست زمین ، انتشار گاز های گلخانه ای، فرسایش خاک، نرخ بیابان زایی، کاهش آب های زیر زمینی، کاهش وضعیت زیستی به مرز خطر رسیده ایم.
وی با اشاره به اینکه ما طی نیم قرن اخیر 9 دهم اندوخته های جانوری خود را از دست داده ایم، تصریح کرد: متاسفانه هیچ قوانینی که نشان دهنده تغییر رویکرد به سمت حفظ ملاحظات محیط زیستی باشد در کشور وجود ندارد.
عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات جنگل و مراتع کشور خاطرنشان کرد: به دست آوردن اقتصاد پایدار نیازمند داشتن سواد اکولوژیکی است؛ در صورتی که ما در کشور شاهد قطع حمایت دولت از مدارس طبیعت هستیم بعلاوه آموزش و پرورش هیچ فعالیتی در افزایش زمینه سواد محیط زیستی به دانش آموزان نداشته و عملا چشم انداز امیدوار کننده ای برای آینده با این رفتار ها مشاهده نمی شود.