رئیس انجمن جنگلبانی کشور مطرح کرد
مرگ مشکوک شمشادهای شمال کشور
اجتماعي
بزرگنمايي:
پیام مازند - رئیس انجمن جنگلبانی گفت: وقتی در مدت 5 سال دو مشکل بسیار بزرگ بیماری و پس از آن آفت که نوعی پروانه است فقط برای شمشادها اتفاق می افتد جای سوال دارد و چگونگی امکان وقوع آن باید مورد بررسی قرار گیرد. هادی کیادلیری در گفت و گو با ایسنا مازندران، به راهکارهای گوناگون حفاظت و کنترل جنگل که توسط کارشناسان و محققین ارائه شد اشاره و اظهار کرد: علیرغم تمام راه حل های معرفی شده اما مدیریت بسیار ضعیف با وجود مدیرانی که تنها نمایش خدمت رسانی انجام می دهند، بی نتیجه مانده و جنگل های شمال تا 30 سال آینده به وضعیت کنونی جنگل های زاگرس بدل خواهند شد.
دلایل انحطاط شمشادهای شمال
کیادلیری با انتقاد از عملکرد مدیران در نحوه کنترل و مهار آفات و بیماری های گونه شمشاد خزری خاطرنشان کرد: از ابتدای ورود آفات کارشناسان و محققان هشدارهای لازم را اعلام کردند و راه حل های متفاوتی نیز تبیین شد اما به دلیل مدیریت ضعیف، هیچ گونه اقدام معنادار و درستی در رابطه با این موضوع انجام نشد.
رئیس انجمن جنگلبانی کشور با بیان اینکه راهکارهای متعددی برای مقابله و مهار آفات و ازدیاد شمشادها وجود دارد، گفت: می توان تمهیداتی اتخاذ کرد که روند شیوع بیماری و آفات کندتر شده و در کنار آن اقدامات احیای گونه ها را آغاز شود اما بعید است با وجود چنین مدیریت شلخته، بی ضابطه و بی انضباطی مشکل جنگل های شمال حل شود.
کیادلیری از دست رفتن شمشادها را به معنای از دست دادن ژن این گونه کمیاب عنوان و اظهار کرد: این شمشادها، گونه های نادری هستند که سطح پراکنش آنها بسیار کم بوده و به همین دلیل تعبیر ذخیره گاه از توده اندک باقی مانده تفسیری مناسب است.
وی در ادامه افزود: وقتی نام ذخیره گاه به مکانی اطلاق می شود باید مراقبت از آن منطقه تا 10 برابر افزایش یابد اما در حال حاضر شاهدیم که این گونه حساس به حال خود رها شده است.
عضو هیئت علمی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی واحد علوم و تحقیقات به توده شمشاد خشک شده در حوالی نمک آبرود شهرستان چالوس اشاره کرد و گفت: اکنون این منطقه با جاده کشیدن در میان شمشادهای خشک، بدل به محل دپوی زباله شده است که یک مصداق عینی از عدم نظارت و مدیریت را نشان می دهد.
نابودی جنگل های زاگرس تا 30 سال آینده
کیادلیری از نابودی جنگل های زاگرس تا 30 سال آینده خبر داد و افزود: اگر روند عدم کنترل و نظارت بر جنگلها به همین شکل ادامه داشته باشد نابودی جنگل های زاگرس بعید نبوده و تا 30 سال آینده نیز جنگل های شمال به وضع کنونی زاگرس تبدیل خواهند شد.
رئیس انجمن جنگلبانی کشور شروع تصاعدی طغیان آفات و بیماری ها در جنگل ها را از سال 75 اعلام و خاطرنشان کرد: یکی از دلایل طغیان آفات، فروپاشی اکوسیستم است به این معنا که اکوسیستم نتوانسته خود را در برابر هجوم آفات و بیماری ها تعدیل و کنترل کند.
وجود 300 هزار هکتار جنگل آفت زده
عضو هیئت علمی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی واحد علوم و تحقیقات از وجود تقریبی 300 هزار هکتار مساحت جنگلی تحت طغیان آفات سخن گفت و تاکید کرد: 70 گونه از بیماری ها، آفات و حشرات عوامل طغیان بودند که این موضوع در 7 سال اخیر شدت مضاعف و خاصی داشته است.
وی با تصریح اینکه پس از نابودی تقریبی شمشادهای خزری اکنون درختان ممرز موجود در گلدان نیز در حال خشک شدن هستند، گفت: حدود 30 درصد جنگل های شمال را ممرز تشکیل می دهد؛ علاوه بر این باید اضافه کرد که درختان بلوط شمال نیز دچار همان بیماری ذغالی شدند که در زاگرس وجود داشت.
کیادلیری آفات خارجی که از کشورهای دیگر به ایران وارد شده اند را مسبب از بین رفتن مقدار 126 هزار از 300 هزار هکتار جنگل کشور دانست و در ادامه عوامل اضمحلال اکوسیستم را اینگونه معرفی کرد: دستکاری انسان در اکوسیستم و برهم زدن تعادل آن در کنار تغییرات اقلیمی و خشکی از عوامل اثر گذار و تشدید کننده نابودی اکوسیستم جنگل است.
تعریف جنگل
رئیس انجمن جنگلبانی کشور جنگل را مجموعه ای از عناصر معرفی کرد و افزود: درختان، گیاهان، میکرو ارگانیسم ها و حیوانات و در مجموع وجود گونه های متعدد گیاهی تا جانوری که هر کدام نقش خود را در حفظ و بقای اکوسیستم جنگل ایفا می کنند جنگل را تعریف می کنند که اکنون تنها شاهد یکی از عناصر جنگل یعنی درختان سبز هستیم.
وی با اشاره به اینکه انسان بسیاری از گروه ها و اکوسیستم های کوچک که نقش حفظ و ایجاد جنگل را عهده دار بودند را نابود کرده است با ذکری مثالی تشریح کرد: حیات وحش که شامل حیوانات و جانوران گیاهخوار و گوشت خوار بوده و سبب تعدیل و کنترل اکوسیستم می شوند دیگر به مقدار گذشته و معنای واقعی قابل مشاهده نیست و بسیاری از جانوران را نمی توانیم اکنون در جنگل ها ببینیم.
ضعف سازمان حفظ نباتات یکی از علل شیوع بیماری
این محقق، مؤلف، پژوهشگر و استاد دانشگاه در حوزه جنگل در بخشی دیگر از گفت و گو با انتقاد از ضعف سازمان حفظ نباتات در مورد ورود آفات خارجی به کشور گفت: این سازمان وظیفه قرنطینه گیاهان ورودی به کشور و ریشهیابی مشکل آفات را بر عهده داشته و باید مشخص کند که این آفات از چه طریقی وارد کشور شده اند.
کیادلیری ورود آفات به داخل را از طریق نهال، افراد و گل و گیاه وارداتی عنوان کرد با تصریح اینکه سازمان حفظ نباتات در موضوع قرنطینه به ویژه در بخش جنگل بسیار ضعیف عمل کرده است، تاکید کرد: این سازمان هیچ برنامه ای برای این موضوع نداشته و حتی دیرتر از سایرین از آفات و بیماری ها و شیوع آن در جنگل مطلع شد در حالیکه این مجموعه باید پیشتر از دیگران متوجه شده و اعلام هشدار می کرد.
مرگ مشکوک شمشادها
عضو هیئت علمی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی واحد علوم و تحقیقات به استناد پژوهش ها و مطالعات جهانی انجام گرفته بر روی گونه شمشاد خاطرنشان کرد: مطابق تحقیقات منابع خارجی این درخت منبع مهمی در درمان سرطان ها به شمار رفته و حتی گمانه زنی در مورد تاثیرات آن بر توقف بیماری ایدز نیز وجود دارد.
وی بیماری شمشاد جنگل های شمال را مشکوک دانست و اذعان کرد: وقتی در مدت 5 سال دو مشکل بسیار بزرگ بیماری و پس از آن آفت که نوعی پروانه است فقط برای یک گونه اتفاق می افتد جای سوال دارد و چگونگی امکان وقوع آن باید مورد بررسی قرار گیرد.
کیادلیری عامل دیگر ایجاد شبه و سوء ظن در این مورد را مربوط به موضع آغاز طغیان آفت اعلام و اظهار کرد: محل شروع از حوالی نمک آبرود شهرستان چالوس گزارش شده و بیانگر این است که احتمال ورود آفت از طریق مسافران به آن منطقه وجود دارد.
نابودی شمشاد برابر با نابودی زیستگاه
این محقق، مؤلف، پژوهشگر و استاد دانشگاه در ادامه با بیان اینکه در واقع این درختان شمشاد نیستند که از بین می روند بلکه یک اکوسیستم نابود می شود، گفت: حیات بسیاری از حشرات و میکرو ارگانیسم ها به وجود گونه های متعدد شمشاد وابسته بود و حتی بسیاری از حیوانات نیز آنرا زیستگاه خود می دانند.
وی از بین رفتن یک گونه جنگلی را معادل نابودی یک توده زیستی شامل گیاهان و جانوران وابسته به آن دانست و هشدار داد: برخی از گونه های جانوری نسبت به زیستگاه خود بسیار حساس بوده و اگر زیستگاه آنان از بین برود نابود خواهند شد و یکی از دلایل انقراض ببر مازندران، از بین رفت زیستگاه این حیوان بود نه اینکه شکار بی رویه شده باشد.
رئیس انجمن جنگلبانی کشور گونه های با سطح پراکنش کم را بسیار مستعد انقراض برشمرد و تاکید کرد: اگر بخشی از گونه کمیابی از دست برود یعنی به سمت انقراض حرکت کرده و اگر هم حتی تمام گونه نابود نشود باید توجه داشت که حجم بزرگی از ژن های این گونه از دست رفته که قابل بازگشت نیست.
کیادلیری با اشاره با یادآوری اینکه بسیاری از تذکرها و هشدارها بارها به مدیران به صورت شفاف، محکم و دقیق بیان شده است، تصریح کرد: مدیران تنها این موارد را به یکدیگر انتقال داده و خویش را توجیه کرده اند که باید گفت از دست رفت بسیاری از گونه های جنگل بواسطه این سهل انگاری و تغافل مدیران رخ داده است.
انتهای پیام
لینک کوتاه:
https://www.payamemazand.ir/Fa/News/79426/