بزرگنمايي:

پیام مازند - از اساسی ترین نیازهای هر زنی در روابط صمیمی وی این است که احساس امنیت کامل داشته باشد و منظور امنیت جانی و فیزیکی نیست، بلکه بیشتر امنیت احساسی و عاطفی مدنظر است.
در این زمینه بحث مان را با طرح چند سوال آغاز می کنیم.
1-چرا زن ها در مقایسه با مردان به آرامش خاطر بیشتری نیازمند هستند؟
2-چرا زنان همواره نیازمندند برای آینده روابط با همسر خود برنامه ریزی کنند.؟
3-چرا زنان باید به طور مستمر و مداوم از افکار و احساسات همسرشان با خبر شوند؟
4-چرا زن ها هنگامی که مرد زندگی شان دلیل ناراحتی و یا نگرانی خود را با آنها در میان نمی گذارد مضطرب و نگران می شوند؟
پاسخ تمامی این سوالات یک چیز است،یکی از اساسی ترین نیازهای هر زنی در روابط صمیمی وی این است که احساس امنیت کامل داشته باشد.
منظور امنیت جانی و فیزیکی نیست، بلکه بیشتر امنیت احساسی و عاطفی مدنظر است،احساس عمیق و درونی از اینکه رابطه اش محکم و استوار و ماندگار باقی بماند و این که همسرش در عشق خود جدی و ثابت قدم بوده و به وی نیز متعهد و پایبند باشد، به طوری که بتواند به عشق او اعتماد کند.
از طرفی زن می خواهد بستر برای عشق ورزی اش به همسرش آماده بوده تا زندگی خود را وقف رابطه با شریک زندگی اش کند، در این صورت هر زنی دوست دارد پاسخ همسرش به وی فقط عشق باشد و عشق.
این امنیت کلید گشایش دل و جان زن محسوب می شود و هنگامی که زن احساس امنیت می کند،می تواند دل بدهد و خود را رها کند،در این وضعیت می تواند ریسک کرده و در عین حال آرامش خاطر نیز داشته باشد و بدرخشد.
اما با وجود اهمیت احساس به امنیت در زندگی زناشویی برای هر زنی این سوال پیش می آید چرا احساس نا امنی در ژرفای وجود بسیاری از زنان و به قول برخی ها در وجود همه زنان نهفته است؟
می توان گفت که این احساس نا امنی زاییده زندگی اجتماعی مان است، در زندگی اجتماعی ما، مردها در بیشتر زمینه ها مسلط هستند،حتی در جامعه مثلا مدرن امروزی نیز هنوز مردها در بسیاری از مناطق کره خاکی مخصوصا کشورهای جهان سوم و در حال توسعه بسیار ارزشمندتر بوده و نوزاد دختر به نظر بی ارزش و یا مشکل ساز تلقی می شود و یا به درد خانواده نمی خورد.
در کشورهای پیشرفته نیز دستمزد زن ها حتی در قبال انجام کاری واحد از دستمزد مردها کمتر است و این در نظر بسیاری از زن ها فاجعه ای بزرگ است.
نام خانوادگی پدرها بر روی فرزندان قرار می گیرد و در سطح جسمانی نیز زن ها در مقایسه با مردان در معرض آسیب پذیری قرار داشته و یا از سوی آنان مورد سواستفاده قرار می گیرد.
در بسیاری از جوامع شغل های مهم و مناصب بالا دست در اختیار مردان بوده و این درحالی است که درصد بالایی از زنان حق انتخاب شغل و یا هیچ گونه فعالیت اقتصادی را نداشته و در هر صورت این وضعیت بر وابستگی شان بر جنس مرد می افزاید.
همین موضوع سبب می شود تا زنان در روابط خود با همسرشان احساس نا امنی داشته باشند،چرا که مردان به ویژه در جامعه ای که ما در آن زندگی می کنیم،از نوعی آزادی خاص وی ا بی مثالی برخوردار هستند،این در حالی است که زن از وابستگی همجنسان خود در بیرون از منزل مخصوصا آن زنانی که زندگی زناشویی موفقی نداشته و یا در روابط زناشویی خود شکست را تجربه کرده اند و یا به هر دلیلی به دنبال حاشیه امنیت می گردند نیز با خبر هستند.
معمولا زنان پس از خروج همسرشان از منزل تا غروب به شیوه های مختلف در پی حفظ موقعیت خود هستند، بسیاری در فکر تحکیم روابط خود با همسرشان هستند؛ این افراد در طول روز به شیوه های مختلف سعی در برقراری ارتباط با شریک زندگی خود می کنند،که البته باید مراقب باشند تا احساس کنترل به مرد دست ندهد.
بسیاری از زنان نیز با انجام وظایف خود به نحو احسن در منزل سعی در جلب توجه همسر خود نموده و حاشیه امنیت خود را تامین می کنند.
این شیوه در زنان خانه دار و یا زنانی که از نظر مالی به همسر خود وابستگی شدید دارند به وضوح مشاهده می شود،اما زنان شاغل و دارای درآمد نیز به دلایل دیگری احساس نا امنی را تجربه می کنند، آن ها هر چند از نظر مالی تا حدود زیادی مستقل هستند اما مدام دغدغه های داخل منزل را دارند، دغدغه هایی که مربوط به کدبانوگری داخل خانه و تربیت فرزند و یا فرزندان و امورات مربوط به همسرداری می شود که معمولا با توجه به فعالیت این زنان در بیرون از خانه در روابط زناشویی شان موثر است.