چاپ

مازندران آنلاین - پژوهشگر برتر کشور در رشته الکترونیک معتقد است: با استفاده از پتانسیل بالای دانشجویان فنی می توان مازندران را به مسیر توسعه سوق داد.
*استاد با یک بیوگرافی شروع کنیم؟
عبدالله احمدی متولد 1354 از روستای ملاکلا شهرستان محمودآباد هستم. فارغ التحصیل کارشناسی ارشد الکترونیک از دانشگاه نوشیروانی، استاد و هیئت علمی دانشکده فنی و حرفه ای محمودآباد و سال 1381 همزمان با تدریس در دانشکده فنی برای بالا بردن اطلاعات علمی خود در شرکت صنعت آمل مشغول به کار شدم.نیاز به کسب اطلاعات در زمینه ی علمی و آموزش آن به دانشجویان خود در دانشکده از الویت های مهم کاری من بود.
*دانشگاه فنی و حرفه ای به چه میزان می تواند در توسعه استان مازندران موثر باشد؟
دروسی که در دانشکده فنی و حرفه ای تدریس می شود، متناسب ساختار شرکت های صنعتی و تولیدی ما در استان است.دانشجویان در مراکز فنی و حرفه ای کار عملی را در کنار دروس تئوری فرا می گیرند.متناسب بودن دروس تئوری و عملی با طرح ها و حوزه ی شرکت های صنعتی باعث جذب دانشجو در تولید اشتغال در استان خواهد شد.
*مشکلات عمده اساتید و دانشجویان در بحث های پژوهشی چیست؟
مشکل عمده این است که متاسفانه اساتید و دانشجویان ما کارهای پژوهشی را فقط نوشتن مقاله و انجام کار تئوری می دانند؛ در صورتی که نباید مقاله محور بوده و باید دانشجویان تشویق به انجام طرح ها و پروژه های عملی شوند؛ این امر در سطح جامعه موجب توسعه استان شده و ورود به جامعه و عرصه بازار، اعتماد به نفس بالایی به دانشجویان نخبه ما می دهد. پرورش یافتن این گونه دانشجویان و داشتن اعتماد متقابل بین مسئولان و دانشجویان موجبات توسعه استان را فراهم می کند.
*اعتماد مسئولان به اساتید و دانشجویان نخبه چه تاثیری بر روند توسعه خواهد داشت؟
افراد شاغل در شرکت های صنعتی ما امروز از نظر تخصصی آموزش ندیده اند و نمی توانند در زمینه تخصصی کار ورود پیدا کنند .شرکت های صنعتی امروز تقاضا محور نیست، این شرکت ها با تقاضا به دانشجویان فنی در خصوص ارائه طرح ها و اجرایی سازی در شرکت ها می توانند زمینه اعتماد سازی بین دانشگاه و مراکز صنعتی را فراهم کنند.
*مشکلات پیش رو در دادن تقاضای مراکز صنعتی به دانشجویان برای ارائه طرح چیست؟
اولین مشکل خود شرکت های صنعتی هستند که دانشکده های فنی را در استان نمی شناسند تا بتوانند از پتانسیل بالای آن بهره ببرند.دومین مشکل، دغدغه ای است که خود دانشگاه ها در ایجاد ارتباط با شرکت های صنعتی دارند.سازمان صنایع می تواند با بستر سازی مناسب و ایجاد کار گروه صنایع با اساتید و روسای دانشگاه ها در این مورد در حضور شرکت های صنعتی دوره های مناسبی برگزار کند و باعث ایجاد رابطه متقابل و تدوام آن در استان گردد.با ارائه کارهای پژوهشی هدفمند و ایجاد بازار رقابت بین دانشگاه ها ی فنی،می توان از دانشجویان نخبه به عنوان کارورز استفاده کرد و شاهد رشد روز افزون در زمینه توسعه استان بود.
*نقش دانشجویان در توسعه شهر و استان خود چیست؟
استفاده از طرح های دانشجویان نخبه و پژوهشگر در ادارات و شهرداری های سطح استان در راستای توسعه شهری می تواند کارساز باشد. دانشجویان فنی و حرفه ای چون فارغ التحصیل هنرستان بوده و وارد دانشکده فنی می شوند، با کارهای پژوهشی آشنایی کامل دارند و بعضا خود، کارآفرین هستند.
*نام چند طرح اجرایی خود و دانشجویان دانشکده فنی و حرفه ای محمودآباد را بگویید؟
چندین اختراع از سوی دانشجویان ما در کشور ثبت شده است . از جمله طرح هایی که ارائه داده شد هوشمند سازی چراغ های راهنمایی و رانندگی سطح شهر ها است که براساس موقعیت جاده ای، زمان حرکت ماشین ها را مشخص می کند و با حمایت دانشکده فنی و حرفه ای تا 6 ماه آینده قابل اجرا است.طرح ساخت تلوزیون برای سه راه محمودآباد، نصب درب های کنترلی و ساخت تمام تجهیزات کارگاه دانشکده فنی که موارد استفاده دانشجویان بوده، توسط خود آن ها ساخته می شود.
حرف پایانی ...
الکترونیک رشته ای است که نیاز به روز رسانی دارد و اساتید باید اطلاعات خود را به روز کنند. هر چه امکانات دانشکده های فنی و حرفه ای بیشتر و به روز تر باشد دانشجویان با مباحث بروزتر الکترونیک آشنا می شوند. حمایت و به کار گیری اساتید و دانشجویان نخبه از سوی مسئولان در استان مازندران فقط در حد شعار است و متاسفانه این بی توجهی ها باعث شده تا اعتماد به نفس در دانشجویان پایین بیاید. در استان هیچ مسئول یا سرمایه گذاری برای اجرای پروژه خود از طرح های نخبگان استفاده نمی کند و این یکی از دغدغه های مهم ما است.
انتهای پیام