چاپ

مازندران آنلاین - در سال جدید اردوگاه شهدای مازندران پذیرای هزاران زائر کربلای ایران است که از شهر و روستاهای این استان، برای بازدید از مناطق عملیاتی راهی سرزمین نور شدند. سی سال از زمانی که رزمندگان جان برکف دیار علویان پا به خاک تفتیده جنوب گذاشتند، می گذرد، آن روزی که دنیای کفر به نظام نوپای جمهوری اسلامی ایران حمله کرد و به خیالی می خواست انقلابی که با خون صدها هزار شهید به ثمر رسیده را ساقط کند اما سربازان در گهواره پیر خمین پا به میدان گذاشتند و اجازه ندادند یک وجب از خاک این کشوربه دست دشمن بیفتد، اگر بگوییم شهدا، وطن پرست ترین مردم کشور هستند، بیراه نگفته ایم.
حالا در سال جدید اردوگاه شهدای مازندران پذیرای هزاران زائر کربلای ایران است که از شهر و روستاهای این استان، برای بازدید از مناطق عملیاتی راهی سرزمین نور شدند.
سفری که در هر قدم، شهدا همراه زائران هستند. اردوگاهی که درست در ورودی شهر خرمشهر واقع شده و کاروان به کاروان زائر را در دل خود جای می دهد، مکانی که به گفته فرماندهان دوران دفاع مقدس معراج شهدا بود امروز معراج دل های مشتاق ده ها هزار زائر شد که سال جدید را در سجده‌گاه شهدا تحویل کردند.
فضای اردوگاه پر است از عطر سلام و صلوات و در میان شور و شوق زائران در زمان استقبال و بدرقه خادمی به چشم می آید که دانش آموز کنکوری است.
به سراغ کوچکترین خادم خواهر اردوگاه شهدای مازندران رفتیم و در یک گپ و گفت صمیمانه، حس و حال خادمی را از وی جویا می شویم.
حانیه کاکویی در سن 17 سالگی لباس خادمی پوشید، پرانرژی است و شور و هیجانش برای خدمت به زائران دیدنی است.
از حانیه می پرسم چندماه دیگر آزمون کنکور داری و اینجا چه می کنی؟ با خنده سوالم را اینطور پاسخ می دهد:« خادم شدن دانش آموز کنکوری سوژه خوبی است اما شبیه رزمندگان هم سن و سال خودم که درس و مدرسه را رها کردند و به برای جنگ راهی جنوب شدند، خواستم این حس و حال را درک کنم.»
نوجوان 17 ساله ساروی که برادرزاده شهید است و دروان کودکی اش پرشده از خاطرات عموی شهیدش، می گوید:«عمویم 18 سال بیشتر نداشت که در شلمچه به شهادت رسید، مادربزرگم همیشه از عموی شهیدم می گفت برای همین دوست داشتم محل شهادت عمویم را ببینم.»
دانش آموز ممتاز رشته ریاضی، منطقه جنوب را مکانی آرامش بخش می داند و ادامه می‌دهد:« وقتی نامم در قرعه خادمی نیفتاد دلم گرفت، متوسل به عموی شهیدم «شهید تورج کاکویی»، فردای آن روز از کمیته خادمین با من تماس گرفتند که برای اعزام به خرمشهر آماده باشید.»
گوش تا گوش حسینیه پر شده از زائرانی که برای اقامه نماز جماعت به حسینیه آمدند، حانیه، خادم حسینیه و سلف سرویس است.
وقت نمازصبح زودتر از بقیه زائران بیدار می شود و حسینیه را برای نماز جماعت آماده می کند و بعد از آن برای پذیرایی از زائرین به سلف سرویس می رود:« قشنگ ترین لحظه ای که خانواده شهدا و زائرین وارد حسینیه می شوند، حسینیه ای که پر شده از تصاویر شهدا که حاضر و ناظر کارهایم هستند؛ زمانی است که برایم دعای عاقبت بخیری می کنند.»
نوجوان دهه هفتادی که خود را برای کنکور آماده می کند، حالا با درس و کتاب در دست، خادم شهدای اردوگاه شد، می گوید: «برایم فرقی نمی کند در کدام قسمت مشغول خدمت به زائران باشم. مسئولیتی که برعهده گرفته ام را باید درست انجام دهم، شاید گاهی اوقات نتوانستم خوب کار کنم یا کم کاری کردم، اما باعث شد مسئولیت پذیری را در خودم تقویت کنم.»
حانیه بعد از کار در حسینیه، آماده رفتن به سلف سرویس می شود، از او می پرسم کار در سلف سرویس سخت نیست، با لبخند جوابم را میدهد:« کار برای شهدا سختی ندارد، آدم باید برای یک بار هم شده به این مناطق بیاید و یا لباس خادمی بپوشد، آن وقت است که می بینید خدمت به شهدا،سخت نیست.»
انتهای پیام