چاپ

رودخانه سياهرود از به هم پيوستن ‎ 30رود و نهر پديد آمده و به همين دليل درگذشته به آن ˈسي رود ˈ نيز مي گفتند و پس از سال ها به سياهرود معروف شد.

اين رودخانه ‎ 51کيلومتر طول دارد و باآبدهي‎ 1/24مترمکعب بر ثانيه، پنج کيلومتر از مسيرش از داخل شهر قائمشهر و از مناطق مسکوني عبور مي کند.

در سال هاي نه چندان دور آب سياهرود به اندازه اي زلال بود که اهالي و ساکنين حاشيه اين رود از آب آن براي آشاميدن و شست و شو استفاده مي کردند و هنوز هم يک پاي کلام و صحبت پيران و ميانسالان قائمشهري ساکن در نزديکي اين رودخانه ، سخن از زلالي آن دوران آب رودخانه است.

با توجه به ورود پساب هاي صنعتي، فاضلاب هاي خانگي و ريخته شدن زباله به داخل اين رود ، در سال هاي اخير علاوه بر ايجاد مشکلاتي براي ساکنان اطراف رودخانه نظير انتشار بوي بد، حيات آبزيان در آن نيز به پايان رسيد و محيط زيست آن بشدت صدمه ديد.

ساکنان حاشيه اين رودخانه معتقدند که سياهرود برخلاف نامش ،در سال هاي نه چندان دور از آب زلال برخوردار بود چراکه زماني اين رودخانه محل رشد و زندگي بسياري از گونه هاي ماهيان بود، اگر چه بعدها با شدت گرفتن آلودگي ، علايم و شواهد حيات از آن رخت بربست .

ميرشريف نوربخش آهنگرکلايي که در سال هاي قبل در پايان نامه اش با عنوان بررسي کمي و کيفي رودخانه سياهرود و عوامل آلوده کننده و راه هاي کنترل آن نوشته بود که براي انجام تحقيقاتش با ايجاد شش ايستگاه از روستاي ريکنده سرچشمه سياهرود در قائمشهر تا لب دريا ، آلودگي و اثرات آن را بررسي کرد .

در اين بررسي ها مشخص شد که در ايستگاه اول که از محدوده ورود فاضلاب ها و پساب هاي صنعتي به دور بود ، صيد ماهيان صورت مي گرفت ولي در ايستگاه هاي بعدي با توجه به آلودگي هاي ورودي از صيد ماهي خبري نبود.

پژوهش هاي اين محقق نشان مي دهد که با توجه به نياز اکسيژن در آب ماهيان سفيد و آزاد براي حيات به ترتيب هرکدام به ‎ 15و ‎ 29ميلي گرم ، متاسفانه در برخي از قسمت هاي رودخانه اکسيژن وجود نداشت تا موجود زنده اي در آن قادر به زندگي باشد.

اين دوستدار محيط زيست در پايان نامه اش همچنين آورده است که سياهرود قائمشهر و زرچوب رشت تنها رودخانه هاي کشور هستند که به خاطر آلودگي از اکسيژن تهي شدند و موجوداتي که براي حيات نياز به اکسيژن دارند قادر به زندگي در آنها نيستند و رودخانه سياهرود به دليل وجود مواد صنعتي آتش زا دو بار دچار آتش سوزي شد ، در حالي که تاکنون در جهان اين مساله رخ نداده که رودخانه اي آتش بگيرد.

در اين پايان نامه تنها ميزان ورود آلاينده هاي کارخانه هاي شماره ‎ 2و گوني بافي قائمشهر به سياهرود به ترتيب به طور متوسط182 و ‎ 29مترمکعب در ساعت اعلام کرد که در نيمي ازسال حتي ميزان ورود فاضلاب ها به اين رودخانه از آب ورودي به آن پيشي مي گيرد.

هرچند شهرداري قائمشهر در سال هاي اخير براي استفاده بهينه از فرصت گذر رودخانه سياهرود از داخل شهر قائمشهر اجراي طرح هاي عمراني و گردشگري همچون پارک سياهرود ، فضاي سبز ، فضاي روباز فوتبال ، قايقراني را فراهم آورد تا محيطي جذاب و مفرح در حاشيه سياهرود براي شهروندان و مسافران ايجاد بکند .

سياهرود که قبلا به دليل آلودگي و زشت بودن حريمش به عنوان نقطه ضعف شهر قائمشهر به شمار مي رفت ، امروز با اجراي طرح هاي مختلف به منطقه و فرصتي مستعد براي جذب گردشگر تبديل شده است.

اما آنچه در اين ميان حائز اهميت است که براي زيباسازي چهره باطني اين رودخانه چه بايد کرد ؟

ورود پساب کارخانه ها ، واحدهاي صنعتي و مسکوني حاشيه اين رودخانه جان و حياتي براي آن نگذاشته است و رودخانه زلال گذشته شهر قائمشهر ديگر محل عبور آب زلال و محل زندگي آبزيان نيست و جريان فاضلاب و پساب در آن بجزء روسياهي چيز ديگري براي آن باقي نگذاشته است.

شعار حفظ محيط زيست براي نگه داشتن اين سرمايه ها براي آيندگان را بايد در عمل و با رعايت موارد زيست محيطي و پرهيز از وارد کردن پساب کارخانه و واحدهاي صنعتي و خانگي به اين رودخانه عملي بکنيم تا شايد روزگاري در آينده ، فرزندانمان رودخانه سياهرود عاري از هرگونه سياهي فاضلاب را ببينند .