چاپ

مازندران آنلاین - ‌دکترای تخصصی زمین شناسی گفت: کشاورزان باید مراقب باشند تا در مواقع بحران آب و خشکسالی با تصمیم اشتباه خود، پدیده تداخل آب شور و شیرین سفره های آب زیرزمینی را ایجاد نکنند.
سیدرمضان موسوی در پاسخ به این پرسش که آیا کمبود آب موجب تغییر در لایه‌های خاک و کاهش حاصلخیزی اراضی کشاورزی می شود یا خیر، اظهار کرد: نوع جنس و ترکیب فیزیکی و شیمیایی خاک ها در کاهش آب و کم آبی اثرات مختلف دارد اما این امر خیلی جدی نیست.
وی با بیان این که اراضی شالیزاری به طور طبیعی پس از برداشت خشک می شود و تا برداشت آینده به همان صورت باقی می ماند، تصریح کرد: اراضی کشاورزی نزدیک به دریاچه ها که خاک آنها شور است، با ایجاد یک گرد و خاک، شوری آن خاک پخش می شود که این امر خاک را آلوده می کند.
این زمین شناس با اشاره به اینکه در عرصه های کشاورزی محدودی در شرق مازندران و در حواشی سواحل خلیج گرگان آن جایی که خاک شور است می تواند این خاک را به زمین های اطراف منتقل کند و موجب آلوده شدن یا تغییر ترکیب خاک حاصلخیز شود، خاطرنشان کرد: اگر زمین های کشاورزی دشت مازندران به خاطر کم‌آبی سطحی،از آب زیرزمینی برای تامین آب شرب و کشاورزی استفاده کنند این خطر وجود دارد که در آنجا پدیده تداخل آب شور و شیرین رخ دهد که این امر مطلوب نیست.
موسوی با بیان اینکه در مناطق ساحلی و جلگه ها، زمانی که پمپ آب روشن می شود، به ازای هر یک مترمربع برداشت 10 متر آب شور بالا می‌آید، تصریح کرد: به طور معمول آب های زیرین دشت خزر شور و آب شیرین در بالا قرار دارد.
وی با اشاره به این که بین این دو آب مرزی به نام سطح هیدرواستاتیکی وجود دارد، گفت: اگر چنان چه در خشکسالی ها آب سطحی کم باشد و کشاورز از آب زیرزمینی استفاده کند و دقت لازم را به عمل نیاورد، ممکن است که دچار پدیده تداخل آب شور و شیرین زیرزمینی شود.
این زمین شناس افزود: اگر پدیده تداخل آب شور و شیرین رخ دهد آب آلوده شده و خاک را شور می کند و در این بین رفع شوری بسیار سخت و پرهزینه است.
موسوی تصریح کرد: با شوری آب و خاک، به طور طبیعی میزان سطح برداشت یک کشاورز کاهش می یابد و یا این که آن محصول به علت شوری زیاد از بین می رود.