چاپ

پیام مازند - ساری – ایرنا – قرار داشتن سالن ها و فضاهای ورزشی در نقاط دور از دسترس و پَرت، اختصاص ساعات نامناسب برای ورزش کردن، گران بودن هزینه باشگاههای خصوصی و نیز عمومی نشدن فرهنگ ورزش کردن باعث شده تا زنان کمتری در مازندران به فعالیت های ورزشی بپردازند.
مازندران حدود سه میلیون و 300 هزار نفر جمعیت دارد که نیمی از این جمعیت، بانوان هستند که براساس آمارهای اداره کل ورزش و جوانان استان، بیش از 37 هزار زن استان در فهرست ورزشکاران سازمان یافته قرار دارند و در واقع این تعداد زن از فضاهای ورزشی دولتی و خصوصی همچون باشگاهها برای ورزش استفاده می کنند.
این درحالیست که مازندران از نظر زیر ساخت های ورزشی یعنی سالن و باشگاه در زمره استان های برخوردار کشور به شمار می رود بطوریکه از این حیث به عنوان استان چهارم در بین استان های سراسر کشور است.
بیش از 2 هزار باشگاه ورزشی و حدود 700 فضای ورزشی سرپوشیده و باز بخشی هایی از زیرساخت های ورزشی در مازندران است که سرانه فضای ورزشی هر مازنی را بر روی عدد یک و 2 دهم متر مربع قرار داده است.
سرانه فضای ورزشی هر ایرانی کمتر از یک مترمربع است و مازندرانی ها از این حیث با چند دهم سانتی متر در جایگاه خوب و مطلوبی به نسبت دیگر افراد کشور قرار دارند.
برغم وجود این امکانات و فضاهای ورزشی چرا همچنان آمار ورزشکاران سازمان یافته زنان در مازندران پایین است بنا به اظهار نظر کارشناسان ورزش و همچنین بانوان استان به نادیده گرفتن برخی نکات در تامین و تهیه این زیر ساخت ها بر می گردد.
مشاهدات خبرنگار ایرنا نشان می دهد که زنان مازندران به استفاده از فضاهای ورزشی حتی فضاهای ویژه خودِ آنها از جمله "پارک ویژه بانوان " میل و رغبتی نشان نمی دهند.
"زینب رضوی " که در شهر قائمشهر ساکن است در باره پارک ویژه بانوان این شهر گفت: این پارک هرچند دارای امکانات خوبی است اما قرار داشتن در منطقه ای پَرت و نامناسب باعث شده تا من و دوستانم کمتر به این محیط برویم.
وی افزود: این پارک در محیطی نه چندان مناسب و امن قرار دارد که یک زن برای آمدن به این مکان حتما باید یک مرد او را همراهی بکند.
به گفته این بانو این مساله باعث شده تا وی ودوستانش برای جبران کم تحرکی به سمت پیاده روی در خیابان ها روی بیاورند.
"مونا رزاقی" بخاطر علاقه ای که به ورزش و فعالیت بدنی دارد ، ترجیح داد که این کار را از باشگاههای ورزشی شروع بکند اما این میل و رغبتش به فعالیت در باشگاه به قول خودش کم کم کمرنگ شد.
وی به خبرنگار ایرنا گفت: ایروبیک و بدنسازی از جمله ورزش هایی است که برخلاف دیدگاههای عامه مردم نه برای زیبایی اندام بلکه برای جلوگیری از کم تحرکی انتخاب کردم و با حضور در باشگاههای ورزشی این ورزش ها را انجام دادم.
این بانوی خانه دار ساروی با اشاره به اینکه در مدت 2 سال حضورش در باشگاههای ورزشی چند بار مجبور به تغییر باشگاهش شد، افزود: با توجه به هزینه دار بودن استفاده از باشگاهها، به سمت استفاده از سالن های ورزشی دولتی روی آوردم.
وی ادامه داد: سالن های دولتی از نظر امکانات و تجهیزات خوب است اما دوری مسافت و قرار داشتن در محیط های بد مسیر باعث شد تا از این فضا نیز دور شوم.
این بانو گفت: بخاطر این مسائل ترجیح دادم تا فعالیت های ورزشی خود را خارج از سالن ها و در فضای باز پارک های سطح شهر انجام دهم که البته با توجه به زن بودنم انجام حرکات ورزشی آنهم جلوی انظار عمومی برای من سخت است.
ژیلا شیرزاد از کارشناسان ورزش بانوان مازندران نیز از فضا به عنوان آیتم موثر و تاثیر گذار در گرایش افراد به فعالیت های ورزشی نام برد.
وی به خبرنگار ایرنا گفت: این آیتم شامل قرار داشتن این فضا در مکان مناسب است که این جانمایی به میزان دسترسی راحت و بهتر به فضا مرتبط است.
شیرزاد این مساله را در گرایش و رغبت بانوان به ورزش کردن بسیار تاثیر گذار دانست و افزود: دیده شده قرار داشتن سالن های ورزشی در مکان های دور باعث شده تا بانوان کمتر تمایلی به فعالیت ورزشی در این محیط ها داشته باشند.
به گفته این کارشناس ورزش، وقتی یک مادر فرصت زمانی کوتاهی در اختیار دارد نمی تواند وقت دو ساعته اش را صرف طی کردن مسیر برای رسیدن به سالن اختصاص بدهد.
وی گفت: در حالیکه با در اختیار گذاشتن سالنها در داخل شهرها و مکان هایی با دسترسی راحت تر می توان در رغبت بیشتر زنان به ورزش تاثیر گذاشت.
شیرزاد افزود: هرچند اقدامات خوبی برای ساخت سالن و فضاهای ورزشی در مازندران از جمله ساخت پارک ویژه بانوان انجام شد اما این فضاها در نقاطی نامناسب و دور از دسترس بانوان قرار دارد.
سمانه بزرگ نیا از بانوان ورزشکار مازندران که سالها سابقه عضویت در تیم های ملی را داشت،گفت: اختصاص سالن های ورزشی در ساعات بدون کیفیت یا همان ساعات مرده به زنان دغدغه ای است که این قشر ورزشکار را رنج می دهد.
وی افزود: تقاضا برای جابجایی ساعات و اختصاص زمان بهتر برای فعالیت های ورزشی از جمله تلاش های بانوان ورزشکار مازندران بوده است تا با اجرایی شدن آن بخشی از مسائل این قشر برطرف شود.
بزرگ نیا ادامه داد: این مساله حتی باعث شد تا دوستان ورزشکارم از ادامه فعالیت های ورزشی پشیمان شوند و ورزش را کنار بگذارند.
وی درباره باشگاههای ورزشی خصوصی نیز گفت: هزینه این نوع مجموعه ها نیز باعث شده تا کمتر زنان به این فضاها مراجعه بکنند تا از آنها استفاده بکنند.
مدیر کل ورزش و جوانان استان مازندران سرانه فضای ورزشی هر مازنی را یک و 2 دهم متر اعلام کرد و گفت: استاندارد سرانه ورزشی در کشور کمتر از یک متر است و مازندران از این حیث جز استان های برتر است .
حبیب حسین زادگان با اشاره به اینکه تعداد زنان ورزشکار سازمان یافته استان 37 هزار و 282 نفر است، ادامه داد : از حیث تعداد ورزشکار، استان در جایگاه خوبی قرار ندارد.
وی در پاسخ به این سوال که با وجود فضاهای ورزشی به اندازه در مازندران چرا تعداد زنان ورزشکار سازمان یافته کم است ؟ گفت: تلاش برای ساخت سالن و فضاهای ورزشی در هر موقعیت مکانی باعث شده تا جانمایی برخی از این فضاها به درستی صورت نگیرد .
به گفته وی قرار داشتن برخی از سالن های ورزشی در مکان های نامناسب، باعث شده تا دسترسی بانوان به این مکان ها سخت باشد و در نتیجه آنها کمتر گرایش به استفاده از این مکان ها داشته باشند.
حسین زادگان اضافه کرد: هرچند نمی توان برای این سالن ها و فضاهای ورزشی ساخته شده، کاری انجام داد اما وضعیت فعلی بدون استفاده بودن برخی سالن ها با تصحیح برنامه ریزی ها و اعمال شیوه های مناسب در دستور کار اداره کل ورزش مازندران قرار دارد.
وی گفت: اداره کل ورزش و جوانان مازندران در برنامه ریزی های آینده خود لحاظ کردن موارد منطبق با روحیات و شرایط زنان را در ساخت و اجرای پروژه های جدید ورزشی مورد نظر قرار می دهد تا رویه فعلی دوباره تکرار نشود.
حسین زادگان افزود:امیدوار است با اعمال برنامه ریزی های مناسب در این زمینه و اصلاح وضعیت فعلی شاهد افزایش میل و رغبت زنان در استفاده از فضاهای ورزشی باشیم .
2096/1899