چاپ

پیام مازند - یک کارشناس نمایش گفت:اجرای تئاتر خیابانی می‌تواند فرهنگ دیدن تئاتر را در جامعه رواج دهد و مردمی را که از تئاتر روی گردان شده‌اند را دوباره با سالن‌های تئاتر آشتی دهد، چراکه تئاتر خیابانی هرگز بدون حضور تماشاگر شکل نمی‌گیرد.
حمیدرضا گل محمدی تواندشتی در گفت و گو با ایسنا مازندران اظهار کرد: تئاتر خیابانی، از حضور خود در زندگی روزمره آدم ها در خیابان ها، محله ها و غیره اهداف معین آموزشی، انتقادی، مشارکتی، ارتباطی و فنی ویژه ای را دنبال می کند.
وی با بیان اینکه تئاتر خیابانی مبتنی بر بداهه بوده و نمایشی زنده و در لحظه است، تصریح کرد: این نوع تئاتر یک جریان غیرقابل کنترل است که جدیدترین مسائل روز را مطرح می کند و مهم تر از همه پیامی واضح و روشن دارد که گاه به شکل شعاری و ایجاد اعتراض مطرح می شود، چرا که تئاتر خیابانی در ذات خود سیاسی و معترض است.
کارشناس نمایش و مسئول کانون تئاتر سیاوشان جهاد دانشگاه واحد مازندران خطرنشان کرد: ئئاتر خیابانی ژانری اجتماعی است که با اعتراض به اوضاع موجود جامعه در قالب یک داستان در میان مردم به نمایش درمی‌آید و آنچه در این نوع نمایش اهمیت فراوان دارد، مضمون است که می‌تواند برگرفته از واقعیت‌ها و مشکلات روزمره جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم باشد.
وی با بیان اینکه با بیان اینکه با نگاهی به تاریخچه تئاتر خیابانی پی خواهیم برد که پیدایش تئاتر خیابانی از چه زمانی آغاز شده، از کجاست و پیام آن چیست؟خاطرنشان کرد: در اوایل قرن بیستم، به دنبال جنگ جهانی اول و انقلاب شوروی تئاترهای خیابانی در اروپا از رونق بسیار برخوردار شد؛ این تئاتر با هدف تبلیغ و ترویج اجرا می‌شد و عموما می‌خواست که مواضع انقلاب را تبلیغ کند، پس از جنگ جهانی دوم و به خصوص در دهه 1950 میلادی این روند سیر نزولی پیدا کرد تا جنبش دانشجویی فرانسه در اواخر سال‌های 60 و ظهور رادیکالیسم در اروپا به آن جان تازه‌ای بخشید.
گل محمدی تواندشتی افزود: فرق رویکرد این تئاتر با نمایش های قبلی این بود که اگر در گذشته تئاترخیابانی در دفاع از پرولتاریا برخاست این‌بار بر ضد سرمایه‌داری جهانی سر برآورده بود، به خصوص بعد از جنگ ویتنام بسیاری از این نمایش‌ها با هدف مخالفت با امپریالیسم جهانی شکل گرفت و به مرور زمان تاثیرات سیاسی در این نمایش‌ها کم شد ولی جای خود را به دفاع از حقوق سیاهان، زنان و اکنون مخالفت با جهانی‌سازی داده است.
وی خاطرنشان کرد: جشنواره‌های مختلف تئاتر صحنه‌ای از اوایل انقلاب تا کنون با اسامی تئاتر فجر، تئاتر دفاع مقدس، تئاتر بسیج ، ماه، تیرنگ و... در استان و کشور برگزار شده و می شود که با بار مالی بالا ولی بازدهی‌ بسیار کمی همراه است، چرا که استقبال از این گونه جشنواره‌ها مختص به هنرمندان بوده و عامه مردم از آن کمتر بهره‌مند می‌شوند، اما در جشنواره های تئاتر های خیابانی هزینه کمتر و بهرمند شدن بیشتر مردم از این نوع نمایش از مهم ترین خصوصیاتش است.
گل محمدی تواندشتی با بیان اینکه تئاتر خیابانی هنری شفاف و معترض است و همواره بر پایه آزاداندیشی و مردم سالاری استوار بوده و مضامینش را از زندگی شهری و مشکلات روزانه‌ای که مردم با آن درگیر هستند گرفته و ارایه می‌کند و بیانگر دردها رنج‌ها، خوشی‌ها و ناخوشی‌های طبقات مختلف جوامع بشری است که با مضامین سرگرم‌کننده، فرهنگی، اخلاقی و اجتماعی در کوچه و بازار اجرا می‌شود.
این کارشناس نمایش یادآورشد:در این نوع تئاتر تماشاگر و بازیگر برخلاف تئاترهای صحنه‌ای معنایی دیگر و متفاوت پیدا می‌کنند، با هم یکی می‌شوند و ارتباط بین بازیگر و تماشاگر در بالاترین حد ممکن وجود دارد و این دو بدون هیچ برنامه‌ریزی از پیش تعیین‌شده‌ای خود را در جریانی دخیل می‌بینند که درونشان را به بیرون می‌ریزد.
وی با اشاره به اینکه اکثر مردم ارتباط چندانی با تئاتر نداشته وجایگاهی در زندگی این قشر بنام تئاتر وجود ندارد، خاطرنشان کرد: مردم به دلیل مشکلات و تنگناهای زندگی به سراغ تئاتر نمی‌روند، مشاهده می‌شود که برخی از هنرمندن تئاتر وقتی با عدم استقبال مخاطبین در سالن‌ها روبرو می شوند فوراً هجمه خود را به سوی مخاطب نشانه‌روی می‌کنند و آن ها را مقصر می‌دانند.
گل‌محمدی تصریح کرد:وقتی که ما خودمان را در فضاهای بسته سالن محبوس کنیم و فقط اجراها را مختص به سالن بدانیم ، تئاتر را به میان مردم کوچه و بازارنمی‌بریم پس نباید انتظار داشت که مردم تئاتر را درک کنند و با این هنر همدم شده و آن را لمس کنند.
وی با اشاره به اینکه در تئاتر خیابانی به جای اینکه مردم به طرف نمایش کشیده شوند، نمایش به میان مردم می‌رود و به توسعه این هنر و شناسانده شدن و پذیرفته‌شدن آن نزد مردم کمک می‌‌کند، یادآور شد: این رغبت را می‌تواند در آنان به وجود آورد که به تئاتر نگاه راغب‌تری داشته باشند، چرا که رسالت تئاتر خیابانی، بردن این هنر در میان مردم است.
این هنرمند مازندرانی با اشاره به اینکه دو وجه تراژدی و طنز در تئاتر خیابانی وجود دارد، گفت: اگر با درون مایه طنز اجرا درآید جذب مخاطب در تئاتر خیابانی موثرتر واقع می‌شود.
وی افزود: اجرای تئاتر خیابانی می‌تواند فرهنگ دیدن تئاتر را در جامعه رواج دهد و مردمی را که از تئاتر روی گردان شده‌اند را دوباره با سالن‌ها آشتی دهد، چراکه تئاتر خیابانی هرگز بدون حضور تماشاگر شکل نمی‌گیرد.
انتهای پیام