چاپ

مازندران آنلاین - مسئولآموزش اداره حفاظت محیط زیست بهشهر از آغاز مهاجرت پرندگان زمستان گذران به پناهگاهحیات وحش و تالاب بین المللی میانکاله خبر داد.
علیابوطالبی در گفت و گو با ایسنا مازندران، اظهار کرد: با شروع اولین بادهای پاییزی وسرد شدن هوا در سیبری اولین گروه پرندگان مهاجر از اوایل شهریور به میانکاله آمدندکه یک دسته خودتکای معمولی و خودتکای ابرو سفید پیش غراولان پرندگان مهاجری هستندکه از مناطق شمالی دریای کاسپین تا سیبری ایستگاه بهارگذران و تابستان گذران آن هااست و سپس برای زمستان گذرانی به پناهگاه حیات وحش و تالاب میانکاله مهاجرت میکنند و پس از آن ها، اردک نوک پهن به میانکاله می رسد.
ویبا بیان اینکه تا کنون در طی یک ماه گذشته حدود 7 هزار قطعه پرنده زمستان گذران بهمیانکاله آمده است، افزود: اوایل شهریور خودتکای معمولی، خودتکای ابرو سفید و اردکنوک پهن و از 15 شهریور اردک سرسبز و در اواخر شهریور اردک سر حنایی و فیلوش به میانکالهآمدند و سپس از اوایل مهر ماه اردک سیاه کاکل و اردک سرسیاه و از 15 مهر به بعد اردکتاج دار و بقیه انواع اردک ها، مرگوس ها و باکلان ها به پناهگاه حیات وحش میانکالهمی رسند.
اینکارشناس محیط زیست خاطرنشان کرد: اوایل آبان ماه غاز خاکستری، غاز پیشانی سفید بزرگ،غاز پیشانی سفید کوچک و اوایل آذرماه چنگرها می آیند که بیشترین تعداد پرندگان مهاجرمیانکاله را تشکیل می دهند یعنی چنگرها بین 50 تا 60 درصد جمعیت پرندگان مهاجر تالابیرا در میانکاله به خود اختصاص دادند که چنگرها از اوایل تا اواسط آذر با توجه به شرایطسرمای مناطق شمالی دریای کاسپین و سیبری خود را به میانکاله می رسانند و قوها و پلیکانها آخرین پرندگان مهاجری هستند که به میانکاله می آیند که از نیمه دوم آذر تا اوایلدی ماه به میانکاله مهاجرت زمستان گذرانی خود را آغاز می کنند.
ابوطالبیخاطرنشان کرد: معمولا این پرنده ها از اواخر اسفند با توجه به میزان گرما، بیقراری سفر در آن ها ایجاد می شود که بی قراری سفر به دو عامل بیرونی و درونی بستگیدارد و سپس شروع به مهاجرت می کنند که سیکل مهاجرت تا 15 اردیبهشت در مدت دو ماه بهاتمام می رسد. مگر تعداد کمی از پرندگان که زخمی یا تیرخورده و بیمار هستند وشرایط لازم برای سفر و پرواز طولانی را ندارند که به اجبار در تالاب میانکاله میمانند.
ویافزود: البته تعداد کمی از پرندگان مهاجر مانند اردک سرسبز و چنگر به عنوان بومیدر میانکاله وجود دارد که به علت بیماری و ضعف نتوانستند مهاجرت کنند و در تالابمیانکاله می مانند و زادآوری می کنند و از آنجایی که پرنده مادر مهاجرت نمی کند جوجههای آن ها نیز بومی می شوند و جمعیت این پرندگان به 2 الی 3 هزار قطعه می رسد که یلوهمعمولی، یلوه آبی و کشیم ها از پرندگان آبزی بومی میانکاله هستند.
ابوطالبیگفت: پرندگانی که از اسفند تا اردیبهشت ماه هر سال از میانکاله به مناطق شمالی دریایکاسپین و سیبری بازمی گردند سیکل مهاجرت آن ها تمام می شود و دوباره از اوایلشهریور خودتکاها به عنوان اولین دسته پرندگان زمستان گذران به میانکاله مهاجرت میکنند.
مسئولآموزش اداره حفاظت محیط زیست بهشهر اظهار کرد: از 8900 گونه پرنده شناسایی شده درجهان؛ 504 گونه پرنده در ایران شناساییشده و از این میان 230 گونه به تالاب میانکاله می آید که 100 گونه پرنده تالابی و 130 گونه پرنده خشکزی هستند.
ابوطالبیتصریح کرد: این 230 گونه پرنده 4 نوع روش زیستی شامل بومی، زادآوری، عبوری و اتفاقیدر میانکاله دارند که تعدادی از خشک زی ها مانند غرقاول، دراج، انواع کلاغ ها وگنجشک ها بومی میانکاله هستند و در همه فصول در این تالاب مشاهده می شوند.
ویافزود: تعدادی از این پرندگان خشک زی زادآور میانکاله هستند یعنی در فصل بهار بهمیانکاله می آیند تخم گذاری و زادآوری می کنند و از اواسط تابستان تا اوایل پاییزبه زیستگاه های زمستان گذاری خود بازمی گردند.
اینکارشناس محیط زیست گفت: پرندگان زادآور میانکاله شامل پرستو، چاخ لق، هدهد، سبزقبا،کوکو، چرخ ریسک ها و زنبورخورها هستند که زنبورخورها لانه های زیرزمینی می سازند ودر آنجا تخم گذاری و زادآوری می کنند.
ابوطالبی خاطرنشان کرد: هدهد پیش غراول پرندگانبهارگذران و تابستان گذران است که در اواخر اسفند به میانکاله می آید سپس پرستوهادر اوایل فروردین، کوکو و سبزقبا در اواخر فروردین، زنبورخورها اواسط اردیبهشت وسپس گلالیول ها می آیند.
ویادامه داد: تعدادی پرندگان خشک زی زمستان گذران شامل توکای باغی، توکای بزرگ،توکای سیاه، توکای گردن سیاه، سار معمولی، ابیا، سهره معمولی و انواع سهره ها در میانکالهوجود دارد.
مسئولآموزش اداره حفاظت محیط زیست بهشهر با بیان اینکه تعدادی از پرندگان خشک زی یا آبزیدر میانکاله پرندگان عبوری هستند، عنوان کرد: هوبره، گیلان شاه خالدار، صدف خور،اسکوا، درنای معمولی و درنای خاکستری از جمله پرندگان عبوری هستند که در مسیرمهاجرت خود یک استراحت چند روزه در میانکاله دارند و پس از تجدید قوا به مسیرمهاجرت خود ادامه می دهند و معمولا از مناطق جنوبی به سمت مناطق شمالی یا ازهندوستان به سمت کشورهای آفریقایی می روند.
ابوطالبیاظهار کرد: روش چهارم زیستی پرندگان آبزی و خشک زی در میانکاله پرندگان اتفاقیهستند که برحسب اتفاق در برخی سال ها مشاهده می شوند و از جمله آن ها میش مرغ وعروس غاز است.
ویافزود: پرندگان آبزی و کنار آبزی نیز 4 نوع روش زیستی دارند روش اول بومی میانکالههستند که از جمله پرندگان آبزی بومی میانکاله جمعیت کمی از چنگرها، طاووسک، یلوهمعمولی، یلوه کوچک، یلوه آبی و کشیم کوچک و نیز پرندگان کنار آبزی بومی میانکالهبرخی از پرستوهای دریایی و سلیم ها هستند و همچنین تعدادی از گونه های پرندگانآبزی زادآور، عبوری و اتفاقی هستند.
اینکارشناس محیط زیست گفت: گونه های آبزی مانند اردک پنجه، انگوت و فلامینگو معمولا آخریندسته پرندگان مهاجر به میانکاله هستند که در اوایل خرداد به زیستگاه تابستان گذرانیخود باز می گردند.
ابوطالبیخاطرنشان کرد: مهاجرت پرندگان از سیبری به میانکاله بستگی به شروع جبهه هوای سرد وبارش برف و باران در مناطق شمالی و سردسیر دارد زیرا با کمبود مواد غذایی مواجهشده و گونه های مختلف پرندگان به ترتیب احساس خطر کرده و مهاجرت خود را به مناطقگرم و معتدل تر آغاز می کنند که معمولا خوتکاها نخستین گروه پرندگانی هستند که درمیانکاله فرود می آیند.
ویافزود: افزایش دمای هوا در تالاب های مازندران در طی چند سال گذشته در روند آغازمهاجرت پرندگان از سیبری به ایران تاثیری نداشته و بستگی به آغاز برف و کولاک درسیبری دارد اما گرمای زودرس اسفندماه در تالاب میانکاله در روند بازگشت پرندگان بهسیبری تاثیرگذار است.
مسئولآموزش اداره حفاظت محیط زیست بهشهر با بیان اینکه میانکاله طی چند دهه اخیر دچارافت تراکم جمعیت و افت تنوع گونه ای بوده است، عنوان کرد: سال 1384، یک میلیون و200 هزار قطعه پرنده در میانکاله سرشماری شدند و هر ساله تعداد پرندگان مهاجر کاهشپیدا کرد تا بالاخره در سال 94 حدود 470 هزار قطعه و سال 95 حدود 390 هزار قطعه پرندهدر پناهگاه حیات وحش میانکاله سرشماری شد که یعنی در طی 10 سال گذشته جمعیتپرندگان مهاجر به میانکاله به یک سوم تقلیل یافت.
ابوطالبیگفت: گونه هایی مانند گیلان شاه خالدار، غاز پیشانی سفید کوچک و عروس غاز که طیدهه های گذشته به میانکاله مهاجرت می کردند این گونه ها در دو یا سه سال گذشته دراین تالاب مشاهده نشدند یعنی تنوع گونه ای پرندگان مهاجر به میانکاله کاهش یافتهاست.
ویتصریح کرد: 12 گونه از پرندگان مهاجر به میانکاله دچار افت جمعیت شدند و روندنزولی بسیار شدیدی را در پیش گرفتند که شامل عقاب دریایی دم سفید، مرگوس سفید،پلیکان پا خاکستری، پلیکان سفید، قوی کوچک، قوی فریادکش، قوی گنگ، باکلان کوچک،غاز پا زرد، مرگوس کاکلی، بالابان و بحری هستند.
اینکارشناس محیط زیست خاطرنشان کرد: با توجه به آتش سوزی های متعدد در طی دو سال اخیردر پناهگاه حیات وحش میانکاله که بخش اعظمی از زیستگاه، محل اختفا و منابع غذاییپرندگان را از بین برد و این موضوع بر کاهش جمعیت پرندگان بومی و خشک زی تاثیردارد.
ابوطالبیگفت: کاهش پرندگان تالابی به دلیل خشک شدن بخشی از تالاب بین المللی میانکاله درطی چند سال اخیر و کاهش پرندگان خشک زی به دلیل آتش سوزی های متعدد و از بین رفتنمحل اختفای پرندگان که در میان درختان انار وحشی و سازیل ها بوده و همچنین از بینرفتن منابع غذایی است.
ویافزود: گونه هایی مانند قرقاول و دراج که بومی میانکاله هستند با آتش سوزی و ازبین رفتن پوشش گیاهی؛ محل اختفا خود را از دست می دهند و در میان درخت های سوخته جاییبرای لانه سازی ندارند به همین دلیل عقاب و شاهین به عنوان پرندگان شکاری، پرندگانکوچک و ضعیف را به راحتی پیدا کرده و شکار می کنند. از طرفی دیگر پرندگان کوچک؛ منابعغذایی خود را از دست دادند زیرا آسیب آتش سوزی بسیار شدید بوده است.
مسئولآموزش اداره حفاظت محیط زیست بهشهر اظهار کرد: همه گونه های پرندگان و جانوران یکقلمرو برای خود دارند و زمانی که در اثر آتش سوزی قلمرو خود را از دست می دهند دیگرحصار و محدوده ای میان قلمرو گونه ها وجود ندارد و به دلیل از بین رفتن قلمرو خود؛وارد قلمرو گونه های دیگر می شوند و این گونه رقابت غذایی میان گونه های مختلف درمی گیرد.
ابوطالبیگفت: علاوه بر پرندگان، مار و دوزیستان و حیواناتی مانند روباه، خرگوش، گورکن،شغال و جوجه تیغی در پناهگاه حیات وحش میانکاله وارد قلمرو گونه های دیگر شدند ورقابت غذایی و نزاع بر سر جفت یابی در میان آن ها در گرفته و در واقع در اثر آتشسوزی، کل اکوسیستم میانکاله به هم ریخته است.
اینکارشناس محیط زیست تصریح کرد: برگ درختانی که در طی سال ها بر زمین ریخته و تبدیلبه هوموس شده بود و خاک را تقویت می کرد در آتش سوزی های میانکاله تبدیل به خاکسترشد و همه میکروارگانیسم ها و ریزمغزی هایی که باید تبدیل به کود می شدند بر اثرشدت آتش و گرما از بین رفتند.
انتهای پیام