بزرگنمايي:

دستان تو‌را که نمي توان بست وقتي به پنجره هاي آسمان هشتم دخيل است، خواستي نشان دهي دست و پاي مرا چگونه زنجير وابستگي آن را بسته است...مازن انلاين- تو را که زنده تر از زنده اي نمي شود در خاک مدفون کرد وقتي خاک کربلا تن دريايي ات را در آغوش گرفت. خواستي نشان دهي اين من مُرده را که چگونه در گودال تنگ و تاريک دنيا دفن شدم، انگار توآمده بودي تا من را نشان دهي، در حال و روزي که به آن گرفتارم و بي چاره تر از زماني که از دست مي روم... آري! تو همان من بودي و براي من آمدي تا دست دلم را از بند هرچه تعلق، هر چه وابستگي بازکني و تن خسته ام را از زير گودال متعفن اين دنيا بيرون بکشي، ميدانم که مي دانستي چقدر دلم هواي با تو بودن را به انتظار مي کشيد. حالا در سالگرد آمدنت، همه آن روز را که مشتاق و سراز پا نشناخته بودم وقتي تو به تفحص من گم شده آمده بودي در صفحه دلتنگي خاطرم مرور مي کنم که چطور ستاره چشمانت، پيکر غريبت، نام بي نامت و راه و رسم پرنشانت، چشم دلم را از زير رنگ هاي پرفريبنده دنيا دريا کرد. تو برگشتي تا دوباره مرا به آن حال و هواي بهشتي برگرداني تا دوباره "من"بشوم و بر اين باور که عالم محضر شهداست، محرم حضور گردم. و امروز سالروز غريبانه برگشتنت براي من روز عهدي دوباره است،شب پيماني برسر هر آنچه که خون تو به پايش ريخته شد؛ زمان عهد عاشورايي. زمان عروج آدم از هبوطي تنها، که دوباره خدا درهاي توبه را گشوده و هزاران هزار ملائک فوج فوج به زمين روانه مي شوند تا توبه آدم را ثبت کنند و به عرش اعلي ببرند. تا دير نشده بايد در اين روز عهد ببندم... بايد عهد ببندم با قران بيشتر مأنوس شوم و نماز مرهم خستگي هايم باشد. بايد عهد ببندم در اين دنياي تنگ و ‌نمور که جز آسمان پناهي براي روز مرگي هايم نيست با کلام مولا بيشتر آشنا شوم، نهج البلاغه بخوانم و بر صبر اميرالمومنين علي(ع) که چه رازها در آن نهفته، خود را براي جانفشاني در رکاب امام در پس پرده غيبت آماده کنم. بايد عهد ببندم صداقت در حق گويي را قرباني مصلحت انديشي نکنم. بايد عهد ببندم نگاهم را زير تيغ تجارت گونه مدعيان منفعت پرست نبرم. بايد عهد ببندم در دوران خلف صالح خميني امانتي که از شهدا به ما رسيده را چون جانان خويش حفظ کنم. حال احساس مي کنم امروز دوباره نسيم کربلا وزيدن گرفته؛ دلم مي خواهد بر پاي عهدم رضاي زهرا سلام الله عليها مُهر زيارت قبول بزند